Ireneusz Walczak - Budowanie Tożsamości. Malarstwo

esjonizmu, powojennego malarstwa amerykańskiego czy Francisa Bacona. Walczak posługuje się takimi środkami wyrazu jak zdecydowane "czyste" skontrastowane kolory, mocna, wyraźna linia rysunku oraz zróżnicowana faktura. Uspokojenie argesywnych rozwiązań formalnych obserwować mozna w cyklu "Mury Przeszłości" z lat 1998-2002, w którym dominuje bardziej stonowana kolorystyka, przewaznie utrzymana w chłodnej gamie barw. Obrazy stwarzają nastrój metafizyczny, nieco melancholijny i stanowią analizę aktualnej sytuacji jednostki z perspektywy przeszłych zdarzeń, budujących "mury" podziałów i osamotnienia. Cykl "Obecni-nieobecni" z lat 2002-2003 porusza kwestię poszukiwania przez człowieka własnego miejsca w świecie, komunikacji międzyludzkiej. "Budowanie tożsamosci" to narracja o człowieku; historie jednostkowe zestawione na powierzchni obrazów mówią o kondycji ludzkiej. Kompozycje malarskie przedstawiają zanurzenie człowieka w otaczającej rzeczywistości i jego dookreślenie siebie w kontakcie ze światem. Spoza pejzaży wewnętrznych, obrazkowych "reportaży" o codzienności wyziera samotność w tłumie, co sugerują rozdzielone kwarty - ludzie sa w nich "osobni". Artysta środkami wyrazu podkreśla procesualność istnienia jednostki - stan ciągłej zmiany i konstruowania własnego "ja" wynikający z dokonywanych wyborów. Hieroglificzne opowieści stanowią ramę dla centralnej częsci kompozycji z sylewtką ludzką - to zrzutowanie tej postaci na ekran, projekcja jej wnętrza oraz przeżyć rozbita na elementy pierwsze. Kadry poszczególnych momentów egzystencji układają się w kalejdoskopowy obraz. Centralnie umieszczona postać bywa zmultiplikowana. Zastosowany zabieg budzi skojarzenia ze zwierciadlanym odbiciem, Alicją po drugiej, a moze już n-tej stronie lustra, z "odciskiem" poprzedniego "ja" przed przekształceniem. Obok siebie funkcjonują rózne alter ego. [...] cyt. za zaproszenie na wystawę w BWa Katowice, styczeń-luty 2007