Mieczysław Wiśniewski

Mieczysław Wiśniewski (1929 r.) Urodzony w Toruniu. Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK, który ukończył w 1954 roku. Członek stowarzyszenia twórczego "Grupa Toruńska" w latach 1958-78. Był stypendystą ZPAP w Moskwie i Leningradzie w 1970 roku oraz stypendystą rządu włoskiego w Wenecji, Rzymie i Florencji w 1976 roku.Brał udział w wielu spotkaniach artystycznych i plenerach awangardy, m.in.: I Biennale Form Przestrzennych - Elbląg w 1965 roku, Złote Grono - Zielona Góra w 1965 i 1969 roku, Spotkaniu Twórców - Międzynarodowy Plener Osieki - w latach 1968 - 1969, w Plenerach Artystów Posługujących się Językiem Geometrii w latach 1978-2003; w Białowieży, Okunince k. Chełma i Orońsku. Brał udział w ponad 250 wystawach zbiorowych, w tym ponad 120 międzynarodowych. Uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne, projektowanie i architekturę wnętrz; tworzył kompozycje kolażowe i asamblaże w latach 1958-70. Jest twórcą układów sferycznych, które tworzy od 1980 roku. Artysta ma w swoim dorobku także 12 realizacji plastycznych w zakresie malarstwa monumentalnego i mozaiki.

Na skwerze, naprzeciwko gmachu Poczty Polskiej natrafimy na realizację Mieczysława Wiśniewskiego. Pierwotna, autorska koncepcja jest już dzisiaj nie do końca czytelna; poszczególne elementy kompozycji zostały przemieszczone, a część z nich nie zachowała się. Jest to praca składająca się z modułów, które tworzone są przez umieszczone na kilku poziomach obręcze podtrzymywane przez szkielet z rur. Zamysłem autora było wpisanie tej realizacji w kontekst przestrzenny, tworzony w latach 60. przez rosnące przy Placu Słowiańskim drzewa. Sednem tego zamysłu było stworzenie wrażenia rytmu zstępującego - poprowadzonego od korony drzew, poprzez położone wyżej obręcze formy przestrzennej, a kończąc na tych umieszczonych na niższych modułach, niemal przy podłożu. Wrażenie jedności rytmu zstępowania było przez Wiśniewskiego burzone kolorystyką rzeźby. Obecna kolorystyka czyli czerwone obręcze i czarne podstawy - nadana formie w 2004 roku nie jest autorska, lecz odnosi się do kolorystyki nadanej formie w latach 80. W autorskim projekcie Wiśniewskiego tylko wnętrza obręczy były czerwone, zaś podstawom oraz zewnętrzom obręczy nadano pierwotnie kolor srebrny metaliczny. Forma powstała podczas I Biennale w 1965 roku.