Lech Tomaszewski

Lech Tomaszewski (1926-1982) ukończył studia politechniczne na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Kierował Katedrą Wzornictwa Przemysłowego na ASP w Warszawie. Realizator wielu projektów architektonicznych i wystawienniczych.

Będąc w pobliżu Bramy Targowej musimy skręcić w prawo - w uliczkę Przymurze, bowiem na jej końcu, naprzeciwko I Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Pocztowej, ustawiona została jedna z najciekawszych form przestrzennych Otwartej Galerii - realizacja Lecha Tomaszewskiego. Jest to rzeźba minimalistyczna, inspirowana geometrią powierzchni jednostronnych, wykonana z jednego arkusza grubej blachy. Forma przestrzenna zrealizowana przez Tomaszewskiego jest wariacją na temat wstęgi Moebiusa; doświadczenie takie polega na specyficznym skręceniu wstęgi, a następnie połączeniu obu jej końcóww zamknięty obwód. Forma została wykonana podczas II Biennale Form Przestrzennych w 1967 roku. Remont kapitalny rzeźby, wraz z przywróceniem oryginalnej kolorystyki nastąpił w 2004 roku.

"Interesuje mnie sprawa zastosowania powierzchni jednostronnych we wszelkiego rodzaju konstrukcjach technicznych, architektonicznych i plastycznych. Nie chodzi tu o twór natury dekoracyjnej ani o rzeźbę emocjonalną, choć funkcje takie forma obiektywnie może spełniać, lecz o konstrukcję będącą wyrazem rygoru intelektualnego [...] Przedmiotem geometrii powierzchni jednostronnych są właśnie takie kształty nie występujące w naturze. Tego rodzaju powierzchnie wywołują powszechne zdziwienie, gdyż nie spotykamy się z nimi w naturze, ani wśród tradycyjnych tworów konstrukcyjnych realizowanych w reżimie dwustronności na zasadach geometrii euklidesowej. Nie jest moją intencją konstruowanie przedmiotów artystycznych o formie analogicznej z wytworami natury ani komponowanie form o działaniu emocjonalnym. Postępy nowoczesnej techniki wymagają od projektantów uwzględnianie zdobyczy nauk matematycznych. Geometria powierzchni jednostronnych, którą interesuje się od lat, otwiera perspektywy projektowaniu liczącemu się ze zjawiskiem ciągłej przekształcalności form. Forma przestrzenna, którą zaprojektowałem nie posiada analogii z żadną z form występujących w naturze i jest wyrazem myślenia opartego o zasady topologii. Jest w moim zamierzeniu przykładem powierzchni jednostronnej, rodzajem wariacji na temat takiej powierzchni, wariacji przeprowadzonej w metalu przy zastosowaniu minimalnej ilości ugięć."