Antoni Starczewski

Antoni Starczewski w latach 1946-51 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Odnosił liczne sukcesy w międzynarodowych konkursach, zdobył m.in. złoty medal na 26. Międzynarodowym Konkursie Ceramicznym w Faenza w 1966 roku, złoty medal na 3. Biennale Internationalle della Grafica we Florencji w 1972 roku, drugą nagrodę na 6. Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowiew 1976 roku.

Forma Antoniego Starczewskiego usytuowana jest na osiedlu Zawada. Forma ma postać monumentalnej tarczy o średnicy 6 m. Poszczególne wycinki koła tworzone są przez umieszczone na promieniście rozchodzących się z centrum kompozycji elementach szkieletu, na których rytmicznie rozmieszczono wąskie blachy. Powtarzalność tych elementów tworzy swoisty rytm nadający formie jednolitość i zbliżając skojarzenia widza do wirnika turbiny w trakcie pracy lub lśniącej w świetle pajęczyny. Monotonia tych rytmów zakłócana jest jednak zmiennym ustawieniem poszczególnych blach wewnątrz wycinków koła. Tworzy to efekt drgania o zmiennych częstotliwościach, wywoływanego padającym na nie światłem, widocznego szczególnie z oddali.